Emotion-related personality traits in hypertensive patients — pilot study

Wstęp Istnieją ważne przesłanki empiryczne przemawiająceza związkiem cech osobowości z doświadczanym stresem oraz stresu z nadciśnieniemtętniczym. Sugeruje się, że skłonność do częstego doświadczanianegatywnych emocji może być czynnikiempośredniczącym pomiędzy cechami osobowościa rozwojem nadciśnienia tętniczego. Celem badaniabyła ocena wybranych cech osobowości związanychz emocjami u mężczyzn z nadciśnieniem tętniczym.Materiał i metody Porównano wyniki grupy 31 pacjentów z nadciśnieniem tętniczym na Oddziale Chorób Wewnętrznych Marynarki Wojennejw Gdańsku z 32 mężczyznami z grupy kontrolnej.Grupy nie różniły się pod względem płci, wieku, wykształcenia i miejsca zamieszkania. Cechy osobowościzwiązane z emocjami mierzono za pomocą następujących narzędzi psychometrycznych: Kwestionariusza Temperamentu EAS Bussa i Plomina, Kwestionariusza Kontroli Emocjonalnej Brzezińskiego oraz Skali Typu A — Framingham.Wyniki Zgodnie z oczekiwaniami porównanie obugrup pacjentów wykazało istotne różnice w zakresiedwóch cech temperamentu: niezadowolenia (10,42± 3,09 v. 8,45 ± 2,47, p < 0,01) i złości (11,94 ± 3,29v. 9,88 ± 3,48, p <0,05). Spośród wymiarów kontroliemocjonalnej jedynie pod względem kontroli sytuacjiosoby z nadciśnieniem uzyskały wyższe wyniki odmężczyzn z grupy kontrolnej (22,48 ± 3,13 v. 20,75± 3,52, p < 0,05). W odniesieniu do cech osobowościtypu A istotne różnice odnotowano w zakresiekomponentu rywalizacji (0,59 ± 0,3 v. 0,40 ± 0,22,p < 0,05). Wielkość efektu dla wszystkich zaobserwowanych różnic była co najmniej średnia (d > 0,50).Wnioski Uzyskane wyniki tworzą spójny obraz emocjonalnego funkcjonowania mężczyzny z nadciśnieniem tętniczym jako osoby z wysoką skłonnością doreagowania niezadowoleniem i złością, dążącego doutrzymywania kontroli w sytuacjach emotogennych,zwłaszcza unikającego porażek, a także cechującego się tendencją do rywalizacji i wrogości.Background There is strong empirical evidence confirmingthe association of personality traits to the experiencedstress and the stress to hypertension. It is suggested thatthe tendency to experience negative emotions is a factormediating between personality traits and the developmentof hypertension. The aim of this study was to assess selectedemotion-related personality traits in men with hypertension.Material and methods A group of 31 patients with hypertensionfrom the Internal Medicine Ward of the Navy Hospitalin Gdansk was compared with 32 men in the controlgroup. The groups did not differ in sex, age, education andplace of residence. Emotion-related personality traits weremeasured using the following psychometric tools: EASTemperament Questionnaire of Buss and Plomin, BrzezińskiEmotional Control Questionnaire and Scale TypeA — Framingham.Results As expected, the results of the comparison betweenthe group of patients from the Cardiology Wardand the control group showed significant differences inthe two temperamental traits: distress (10.42 ± 3.09 v. 8.45± 2.47, p < 0.01) and anger (11, 94 ± 3.29 v. 9.88 ± 3.48,p < 0.05). As far as the dimensions of emotional controlare concerned, persons with hypertension obtained higherscores than men in the control group only in the situationcontrol (22.48 ± 3.13 v. 20.75 ± 3.52, p <0.05). With regardto the type A personality traits significant differenceswere noted in the competitive component (0.59 ± 0.3v. 0.40 ± 0.22, p < 0.05).Conclusions The results conform with the coherent pictureof the emotional functioning of a man with hypertensionas a person with a high predisposition to react with distressand anger, to maintain control in emotion-related situations,especially avoiding failures, and also characterizedby a tendency to competitiveness and hostility

Przestrzenne aspekty pracy biurowej. Analiza dyskusji grupowej

W procesie tworzenia miejsca pracy niewiele uwagi poświęca się oczekiwaniom pracowników. Tymczasem ich doświadczenia i spostrzeżenia nie powinny być ignorowane ani przez projektantów, ani przez kadrę zarządzającą. Artykuł prezentuje wyniki badań programu badawczego Innowacyjne biuro, przeprowadzonego przez członków kół naukowych HR Leaders i Spatium, działających na Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym UŁ. Jako metodę realizacji projektu wybrano zogniskowany wywiad grupowy z badania ocen i preferencji dotyczących przestrzeni biurowej

Nondestructive detection method for the calcium and nitrogen content of living plants based on Convolutional Neural Networks (CNN) using multispectral images

Herein, we present the novel method targeted for determination of plant nutritional state with the use of computer vision and Neural Networks. The method is based on multispectral imaging performed by an exclusively designed Agroscanner and a dedicated analytical system for further data analysis with Neural Networks. An Agroscanner is a low-cost mobile construction intended for multispectral measurements at macro-scale, operating at four wavelengths: 470, 550, 640 and 850 nm. Together with developed software and implementation of a Neural Network it was possible to design a unique approach to process acquired plant images and assess information about plant physiological state. The novelty of the developed technology is focused on the multispectral, macro-scale analysis of individual plant leaves, rather than entire fields. Such an approach makes the method highly sensitive and precise. The method presented herein determines the basic physiological deficiencies of crops with around 80% efficiency

Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego T. XXI Badania nad rozwojem instytucji politycznych i prawnych

Tytuł finansowany przez: Krakowską Akademię im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego, Uniwersytet im. Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, Uniwersytet Gdański, Uniwersytet Warszawsk

Neuroendocrine neoplasms of the small intestine and the appendix — management guidelines (recommended by the Polish Network of Neuroendocrine Tumours)

W pracy przedstawiono uaktualnione polskie zalecenia postępowania z chorymi na nowotwory neuroendokrynne (NEN) jelita cienkiego i wyrostka robaczkowego. Jelito cienkie, a przede wszystkim jelito kręte jest miejscem najczęstszego występowania tych nowotworów. Większość z nich to nowotwory wysokozróżnicowane i wolno rosnące. Rzadko są to nowotwory niskozróżnicowane, szybko rosnące o niekorzystnym rokowaniu. Ich objawy mogą być nietypowe, a rozpoznanie przypadkowe. Typowe objawy zespołu rakowiaka występują w mniej niż 10% przypadków. W diagnostyce laboratoryjnej najbardziej przydatne jest oznaczenie stężenia chromograniny A, badanie stężenia kwasu 5-hydroksyindolooctowego jest pomocne w monitorowaniu zespołu rakowiaka. W obrazowaniu stosuje się ultrasonografię, tomografię komputerową, rezonans magnetyczny, kolonoskopię, wideoendoskopię kapsułkową, enteroskopię dwubalonową, scyntygrafię receptorów somatostatynowych. Szczegółowe badanie histologiczne jest kluczowym dla właściwego rozpoznania i leczenia chorych z NEN jelita cienkiego i wyrostka robaczkowego. Leczeniem z wyboru jest postępowanie chirurgiczne, radykalne lub paliatywne. W leczeniu farmakologicznym czynnych i nieczynnych hormonalnie NEN jelita cienkiego i wyrostka robaczkowego podstawowe znaczenie mają analogi somatostatyny. Terapia radioizotopowa u chorych z dobrą ekspresją receptorów somatostatynowych stanowi kolejną opcję terapeutyczną. Chemioterapia jest na ogół nieskuteczna. U pacjentów z rozsianym NEN jelita cienkiego i progresją choroby oraz nieskutecznością innych metod terapii można zastosować ewerolimus. Przedstawiono także zalecenia odnośnie monitorowania chorych z NEN jelita cienkiego i wyrostka robaczkowego. (Endokrynol Pol 2013; 64 (6): 444–493)We present revised Polish guidelines regarding the management of patients harbouring neuroendocrine neoplasms (NENs) of the small intestine and appendix. The small intestine, especially the ileum, is the most common origin of these neoplasms. Most of them are well differentiated with slow growth. Rarely, they are less differentiated, growing fast with a poor prognosis. Since symptoms can be atypical, the diagnosis is often accidental. Typical symptoms of carcinoid syndrome occur in less than 10% of patients. The most useful laboratory marker is chromogranin A; 5-hydroxyindoleacetic acid is helpful in the monitoring of carcinoid syndrome. Ultrasound, computed tomography, magnetic resonance imaging, colonoscopy, video capsule endoscopy, balloon enteroscopy and somatostatin receptors scintigraphy are used in the visualisation. A histological report is crucial for the proper diagnostics and therapy of NENs, and it has been extensively described. The treatment of choice is surgery, either radical or palliative. Somatostatin analogues are crucial in the pharmacological treatment of the hormonally active and non-active small intestine NENs and NENs of the appendix. Radioisotope therapy is possible in patients with a good expression of somatostatin receptors. Chemotherapy is not effective in general. Everolimus therapy can be applied in patients with generalised NENs of the small intestine in progression and where there has been a failure or an inability to use other treatment options. Finally, we make recommendations regarding the monitoring of patients with NENs of the small intestine and appendix. (Endokrynol Pol 2013; 64 (6): 480–493

Nowotwory neuroendokrynne żołądka i dwunastnicy z uwzględnieniem gastrinoma — zasady postępowania (rekomendowane przez Polską Sieć Guzów Neuroendokrynnych)

This paper presents the updated Polish Neuroendocrine Tumour Network expert panel recommendations on the management of neuroendocrine neoplasms (NENs) of the stomach and duodenum, including gastrinoma. The recommendations discuss the epidemiology, pathogenesis and clinical presentation of these tumours as well as their diagnosis, including biochemical, histopathological and localisation diagnosis. The principles of treatment are discussed, including endoscopic, surgical, pharmacological and radionuclide treatment. Finally, recommendations on patient monitoring are given. (Endokrynol Pol 2013; 64 (6): 444–458)W niniejszej pracy przedstawiono uaktualnione zalecenia grupy ekspertów Polskiej Sieci Guzów Neuroendokrynnych dotyczące zasad postępowania w nowotworach neuroendokrynnych żołądka i dwunastnicy z uwzględnieniem gastrinoma. Omówiono epidemiologię, patogenezę i obraz kliniczny tych nowotworów. Przedstawiono zalecenia dotyczące zasad postępowania diagnostycznego, z uwzględnieniem diagnostyki biochemicznej, histopatologicznej oraz lokalizacyjnej. Uwzględniono także zasady postępowania terapeutycznego, w tym leczenie endoskopowe i chirurgiczne, oraz omówiono możliwości leczenia farmakologicznego i radioizotopowego. Przedstawiono także zalecenia odnośnie monitorowania chorych z NEN żołądka, dwunastnicy z uwzględnieniem gastrinoma. (Endokrynol Pol 2013; 64 (6): 444–458

Nowotwory neuroendokrynne trzustki — zasady postępowania (rekomendowane przez Polską Sieć Guzów Neuroendokrynnych)

We present revised diagnostic and therapeutic guidelines for the management of pancreatic neuroendocrine neoplasms (PNENs) proposed by the Polish Network of Neuroendocrine Tumours.These guidelines refer to biochemical (determination of specific and nonspecific neuroendocrine markers) and imaging diagnostics (EUS, CT, MR, and radioisotope examination with a 68Ga or 99Tc labelled somatostatin analogue).A histopathological diagnostic, which determines the further management of patients with PNENs, must be necessarily confirmed by immunohistochemical tests. PNENs therapy requires collaboration between a multidisciplinary team of specialists experienced in the management of these neoplasms. Surgery is the basic form of treatment. Medical therapy requires a multidirectional procedure, and therefore the rules of biotherapy, peptide receptor radionuclide therapy, chemotherapy and molecular targeted therapy are discussed. (Endokrynol Pol 2013; 64 (6): 459–479)W niniejszej publikacji przedstawiono zaktualizowane zalecenia dotyczące diagnostyczno-terapeutycznego postępowania w nowotworach neuroendokrynnych trzustki (PNEN) zaproponowane przez Polską Sieć Guzów Neuroendokrynnych.Dotyczą one diagnostyki biochemicznej (oznaczanie specyficznych i niespecyficznych markerów neuroendokrynnych) i lokalizacyjnej (z uwzględnieniem EUS, CT, MR, scyntygrafii receptorów somatostatynowych z użyciem analogów znakowanych 68Ga lub 99Tc).Duże znaczenie ma rozpoznanie histopatologiczne, które determinuje dalsze postępowanie z chorymi na PNEN i musi być potwierdzone badaniem immunohistochemicznym.Terapia PNEN wymaga współpracy wielodyscyplinarnej grupy doświadczonych specjalistów zajmujących się nowotworami neuroendokrynnymi. Leczenie chirurgiczne jest postawową metodą postępowania. Dalsza terapia wymaga wielokierunkowego działania, dlatego omówiono zasady bioterapii, leczenia izotopowego, chemioterapii oraz celowanego leczenia molekularnego. (Endokrynol Pol 2013; 64 (6): 459–479

Colorectal neuroendocrine neoplasms — management guidelines (recommended by the Polish Network of Neuroendocrine Tumours)

Nowotwory neuroendokrynne (NENs) jelita grubego stanowią 20% wszystkich nowotworów neuroendokrynnych. Najczęstszą ich lokalizacją jest odbytnica. Nowotwory neuroendokrynne jelita grubego są wykrywane coraz częściej i liczba ta będzie wzrastać z uwagi na powszechność wykonywania kolonoskopii, w tym badań przesiewowych oraz usuwanie wykrytych zmian. W pracy przedstawiono aktualne zalecenia dotyczące diagnostyki i terapii NEN jelita grubego, z uwzględnieniem diagnostyki biochemicznej, patomorfologicznej, nowych technik obrazowania oraz leczenia endoskopowego, chirurgicznego, farmakologicznego i radioizotopowego. Omówiono także epidemiologię, charakterystykę kliniczną i monitorowanie leczenia. (Endokrynol Pol 2013; 64 (6): 494–504)Neuroendocrine neoplasms of the large intestine account for 20% of all neuroendocrine neoplasms (NENs) and are most commonly found in the rectum. The rate of detection of colorectal NENs is increasing, and this tendency will continue due to the widespread use of colonoscopy as a screening tool and the removal of all diagnosed lesions. This paper provides updated guidelines for the management of patients with colorectal NENs. Recent data on epidemiology, clinical characteristics, biochemical, and pathomorphological diagnosis as well as useful imaging techniques are presented. We look in detail at novel methods of treatment including endoscopic and surgical management, pharmacological and radioisotope therapy. We summarise monitoring of the treatment. (Endokrynol Pol 2013; 64 (6): 494–504